
Beata Pałach Milligan pochodzi z Bielczy koło Brzeska. Jest absolwentką obecnego Wydziału Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Doświadczenie artystyczne zdobywała także w Salzburgu (na Wydziale Malarstwa Uniwersytetu Mozarteum). Brała udział w licznych wystawach zbiorowych i indywidualnych, m.in. w Wiedniu, Kijowie i Ottawie.
Wyspecjalizowana w technice akwareli, chętnie sięga także po inne media, takie jak: farby olejne, akrylowe, pastele czy collage. Jej twórczość toczy na różnych płaszczyznach. Z jednej strony artystka maluje obrazy, w których komentuje współczesny styl życia, nawiązując przy tym do (często przeciwstawnych sobie) nurtów sztuki, takich jak art brut, pop art, czy ekspresjonizm abstrakcyjny. Równolegle zaś tworzy prace będące wyrazem jej zachwytu nad geniuszem przyrody, czego efektem są serie obrazów akwarelowych.
Beata Pałach jest artystką nieszablonową. Jej sztuka nie poddaje się jednoznacznej ocenie stylistycznej, choćby dlatego, że toczy się wielowymiarowo. Równolegle bowiem tworzy kilka, bardzo odległych formalnie i tematycznie serii obrazów.
Jej największą miłością jest malarstwo akwarelowe. Jednak malarka nie zamyka się w tradycyjnym podejściu do tej techniki. Nieustannie eksperymentuje z formą wykorzystując do maksimum potencjał medium. Maluje na miniaturowych wizytówkach i kilkumetrowych arkuszach, często oprawiając swoje akwarele rezygnuje ze szklanej tafli, bądź prezentuje je bez ram.
Pierwszą indywidualną wystawą, jaką zorganizowała, był pokaz obrazów akwarelowych z cyklu „Zielniki”, o wymiarach 150 x 1000 cm. Motywy tych prac zostały ujęte syntetycznie na granicy abstrakcji. „Obrazy przetworzone z rzeczywistości są zapisem wrażeń i wspomnień, których źródło tkwi w obserwacji przyrody” – pisze w katalogu artystka, przekonując o doskonałości natury, jako Genesis form absolutnych, niemożliwych do skopiowania przez człowieka. Według autorki „Zielników” jedyną powinnością twórcy – w zakresie formy – jest nie naśladowanie efektu „poczynań” natury, lecz samego procesu kreowania, w którym artysta może sobie „pozwolić na odruch, impuls, doświadczanie tego, co stanowi o przypadku”. Stąd w akwarelowej twórczości Beaty Pałach widać wyraźnie wpływ ekspresjonizmu abstrakcyjnego. Jej obrazy są zapisem spontanicznego gestu, swobodnego komponowania plam, które jednak tworzą spójne, konkretne w formie obrazy.
Równolegle do malarstwa akwarelowego artystka rozwija zupełnie odmienne w nastroju i sposobie malowania serię o charakterze krytycznym, komentujące aktualną sytuację społeczną oraz relacje w świecie sztuki. Nie brak tu autoironii i satyry.
W pracach z cyklu: „Dzika Natura” czy „Siła Słowa” malarka dystansuje się do pozycji twórcy, przyjmując wielorakie role – emblematy naszych czasów. Poprzez obrazy – cytaty w błyskotliwy sposób kieruje swojego odbiorcę do świata reklam, korporacji i konsumpcjonizmu, a wpisując te pojęcia w kontekst sztuki, stawia artystę w centrum tych zależności.
Pałach – jakby chcąc podkreślić szeroki wachlarz swoich możliwości – prezentuje także serię obrazów o znaczeniu ludycznym oraz tzw. malarskie wprawki, których przeznaczeniem jest „cieszyć oko i ozdabiać wnętrze”. Cykl „Ludus” to zbiór szkiców, pejzaży, martwych natur, a także przemalowanych prac autorki. I w tym przypadku malarka nie ogranicza się do jednego tematu, formatu i stylu. Z widoczną swobodą i lekkością sięga do powszechnych nurtów w sztuce, bawiąc się formą, strukturą i barwą.
Biegłość posługiwania się tak różnorodnymi technikami jest niejako znakiem rozpoznawczym artystki. Co jednak łączy te pozornie odległe artystyczne wyzwania, to zdecydowanie unikanie pompatyczności. Niezależnie od tematu i sposobu malowania, w obrazach Beaty Pałach wyczuwalna jest wesołość oraz dystans wobec świata.
Malarska odważnie przełamuje utarte schematy obowiązujące w zinstytucjonalizowanym świecie sztuki. Jako absolwentka uczelni nie będącej Akademią Sztuk Pięknych, bez protekcji i przywilejów, niezależnie podejmuje wszelakie działania kulturalne, wystawiennicze i promocyjne, często angażując do współpracy osoby i miejsca nie związane z rynkiem sztuki. Udziela się również na polu edukacji artystycznej. Realizuje tym samym koncepcję sztuki zaangażowanej społecznie i aktywizującej.
Barbara Asan